دکتر روانشناس تفاوت دکتر روانشناس و روانپزشک- آیا روانشناس دکتر است تغییر رشته-تست مهندس پزشکی

در بعضی از شرایط روانشناسان برای درمان برخی بیماری‌های خاص روانی با روانپزشکان همکاری می‌کنند. اگرچه هر دو گروه روانشناسان و روانپزشکان، در درمان و کنترل مشکلات روانی متخصص هستند، اما تفاوت‌هایی نیز دارند. یک روانشناس دارای مدرک کارشناسی ارشد و یا دکترا در روانشناسی، حدوداً ده سال را صرف یادگیری و تحصیل در دانشگاه در رشته روانشناسی کرده است. در روان درمانی، روانشناسان به مردم با سنین مختلف کمک می کنند تا زندگی شادتر، سالم تر و موفقیت آمیزتری داشته باشند.

هر کسی براي طی کردن زندگی خود نیازمند این است که درامد داشته باشد روان شناسان هم بر پایه ی خدمات درمانی که به درمانجو می‌دهند از وی پول می گیرند. روانشناس خوب تمرکز و توجه خود را روی فرآیند درمان مراجع می گذارد نه اینکه نگاه خود را به ساعتش بیاندازد که با پایان جلسه از وی پول بخواهد. یکی از مهم ترين خصوصیت های یک روان شناس کارامد این است که با همکاري مراجع خود اهداف درمانی مشخصی را تعيين و براي دستیابی به آنها سعی کند. به عبارت ديگر، شما ميدانيد که قرار است در جلسات مشاوره چه هدف هایی دنبال شوند.

دکتر ناهید محمدی

یکی از عوامل اصلی که باعث می‌شود مردم به روانشناس مراجعه نکنند نداشتن اطلاعات کافی در رابطه با کار و تخصص روانشناس است. گاهی مردم بر این تصور هستند که روانشناس گره‌ای از کار من باز نمی‌کند یا روانشناس‌ها چیزی بلد نیستند این تصورات همه از عدم شناخت و آگاهی مردم از کار روانشناس‌ها نشات می‌گیرد. دکتر لیلا جبلی با شهرداری های مناطق مختلف ایران همکاری های به سزایی داشته اند. دکتر جبلی انواع کارگاه های روانشناسی را با سابقه پنجاه ساله خویش برگزار می کنند.

در بسیاری از کشورها، رشته‌ی روانشناسی هم به‌صورت ناپیوسته و هم به‌صورت پیوسته وجوددارد. باید بدانید برای رسیدن به دکترای روانشناسی، زمانی بین ۱۱ تا ۱۵سال احتیاج است. یعنی شخصی‌که به‌درجه دکترای روانشناسی می‌رسد و متخصص بیماری‌های روانی می‌شود، حداقل ۱۰ تا ۱۵سال در دانشگاه و به‌مطالعه گذرانده‌است. همچنین از کسانی‌که روانشناسی عمومی یا سوشال سایکولوژی (روانشناسی جامعه‌شناسانه) گرفته‌اند، در تحقیقات علمی و جمع‌آوری اطلاعات برای نوشتن برنامه‌های بزرگ در سطح اجتماع استفاده‌می‌شود. به‌همین علت در کشورهای پیشرفته، کسی به‌واسطه‌ی دست‌یافتن و رسیدن به‌شغل و گرفتن کار به‌سمت روانشناسی بالینی نمی‌رود.

خوشبختانه یا متأسفانه موقع برخورد با روان شناس، نظر مردم جامعه در درجه نخست به سلامت روانی خود روان شناس است. چه طور ميشود به روانشناسی که در کنترل خشم دچار مشکل است و وضعیت تهاجمی دارد اعتماد کرد. رسم بر این است که روانشناسی که وارد حرفه ی درمانی مي شود در ابتدا مورد تحلیل قرار می گیرد. یک روانشناس خوب علاوه بر دارا بودن دانش کافی در زمينه روان شناسی و قابلیت بکارگیری آن معلومات تخصصی در روند درمان، می بایست دیدی خالی از قضاوت، پیشداوری و مملو از درک و همدلی داشته باشد. این درک و همدلی باید به گونه ای باشد که مراجع به آسانی حرف ها و مشکلات خود را بیان کند و از مقاومت براي ابراز مشکلات خود بپرهیزد. در واقع یک متخصص روان شناسی می بایست روابطی عمیق ولی سالم با اشخاص برقرار کند؛ تا آن ها بستری مناسب براي بیان مشکلات شان فراهم ببینند و به وی اعتماد کنند.

چه زمانی باید به روانشناس مراجعه کنیم؟

آیا می‌خواهید با کودکان کار کنید؟ قدم برداشتن در راستای یک روانشناس بالینی یا مددکار اجتماعی دارای مجوز گزینه‌های خوبی برای رسیدن به این هدف است. اصطلاح “درمانگر” غالباً بطور كلی در مورد تعدادی از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی كه خدمات روان درمانی را به مراجعان ارائه می دهند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. بر خلاف تفکر اغلب افراد که فکر می‌کنند روانشناسان باید مدرک دکتری در رشته‌ی روانشناسی بگیرند، در روانشناسی، چند مسیر آموزشی و تربیتی متفاوت وجود دارد که می توانید در جهت این حرفه شایسته طی کنید.

دکتر آزاده موسوی

اما در واقع ما چه زمانی به روانشناس نیاز داریم؟ در این مطلب از وبلاگ اسنپ‌دکتر به این سوال پاسخ داده‌ایم. استرس و اضطراب از دیگر مواردی هستند که در صورت درمان نشدن می‌توانند منجر به مسائلی همچون افسردگی، انزوا و دیگر مشکلات شوند. همه‌ی ما در طول روز با موقعیت‌های استرس‌زای بی‌شماری برخورد می‌کنیم مانند استرس در محل کار، استرس در مصاحبه کاری، استرس در مسائل خانوادگی، استرس در روابط اجتماعی و عاطفی.

بعضی افراد روانشناس و مشاور را یکی میدانند اما روانشناس کسی است که بطور تخصصی در رشته روانشناسی تحصیل کرده و صلاحیت تجویز دارو و نوشتن نسخه و انجام اقدامات پزشکی را ندارد. مشاور کسی است که با استفاده از فنون علم روانشناسی به افراد در انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌هایشان کمک می‌کند. تفاوت این دو در آن است که افراد مبتلا به اختلال روانی باید توسط یک روانشناس خوب درمان شوند و مشاور تنها وظیفه هدایت افراد را دارد. سلامت روانی به شما کمک می‌کند با آمادگی بیشتری با چالش‌های زندگی روبرو شوید. با کمک روانشناس و انجام تمرین‌هایی که به شما محول می‌شود، عادت‌های غلط را کنار گذاشته و عادت‌های مثبت را در خود تقویت می‌کنید. گاهی شدت چالش‌ها به قدری زیاد است که ادامه آن برای انسان غیر ممکن به نظر می‌رسد.

افراد بسیاری می پرسند که روانشناس خوب چه کارهایی باید بتواند انجام دهد. یا اینکه چه مشاوری به طور قطع می تواند روی مراجع تاثیر مثبت بگذارد و حال او را بهتر کند. به طور کلی متخصص روانشناس خوب باید بتواند از ابتدا تا آخر مشاوره، شرایطی فراهم کند تا اعتماد، آرامش و اشتیاق فرد برای صحبت کردن مهیا شود و حین مشاوره از چیزی نترسد و نگران نباشد و با خیال راحت با مشاور صحبت کند. مخصوصا برای افرادی که درگیر اختلال شخصیتی هستند یا نگران و مضطرب هستند، گاهی ایجاد شرایط امن و آرام کار تقریبا دشواری است و اینکه آنها بتوانند به راحتی صحبتهای خود را بگویند، کاملا تخصص فرد مشاور است. افراد جوان اغلب همراه با تغییرات آشکار در رفتار، نسبت به شرایط ناراحت کننده واکنش نشان می دهند.

به‌همین علت است که یک دکتر مجله خبری پزشکی بالینی در بسیاری از کشورها جایگاه بهتری را نسبت به روانشناسی‌های دیگر دارد. و بین روانشناسی بالینی و روانشناسی آموزشی یا روانشناسی جنایی، روانسنجی و بقیه‌ی رشته‌های روانشناسی تفاوت زیادی وجود ندارد. دکتر مهرنوش دارینی دکترای مشاوره ‏و کارشناس ارشد مشاوره و همچنین کارشناس روانشناسی بالینی و کارشناس رسانه( تلویزیون، رادیو و مطبوعات) می باشند. ما در این مقاله قصد داریم شما عزیزان را با بهترین دکتر روانشناس در ایران آشنا کنیم و اطلاعات ارزشمندی را در رابطه با روانشناسی در اختیارتان قرار دهیم.

  • افرادی که مبتلا به وسواس هستند دچار افکار و ترس‌های تکراری و ناراحت کننده‌ای هستند که نمی‌توانند آن‌ها را کنترل کنند.
  • اسکات تلاش می کند تحت شرایط دشوار، تحول بزرگی در زندگی خود ایجاد کند.
  • کشورهای مختلف باتوجه به‌میزان پیشرفتگی‌شان در سیستم دانشگاهی، دارای طبقه‌بندی‌ها و شاخه‌های بیشتر و راه‌های متفاوت‌تری در لیسانس روانشناسی هستند.
  • چرا که جوانان در این دوره به طور مستقل در جامعه فعالیت می‌کنند و عدم سلامت روحی و روانی آن‌ها می‌تواند برای خودشان و جامعه خطر آفرین باشد.
  • یک روانشناس نمی‌تواند برای درمان بیماری دارو تجویز کند و از روش‌های درمانی مانند شوک درمانی و غیره استفاده کند.